چطور ریزش ابروهایمان را درمان کنیم؟
عوامل بسیاری (از جمله عدم تعادل هورمونی، رژیم غذایی و بعضی بیماریهای پوستی) میتوانند باعث ریزش موی ابرو شوند. تعیین علت ریزش ابرو به فرد کمک میکند بهترین درمان را پیدا کند.
ریزش ابرو، با نام علمی هیپوتریکوزیس، یا ماداروزیس باعث نازک شدن یا ریزش سکهای موهای ابرو میشود. این وضعیت علاوه بر زنان میتواند مردان را هم تحت تاثیر قرار دهد.
ممکن است افراد متوجه ریزش یک یا هر دو ابروی خود شوند. دیگر علائم این وضعیت عبارتند از:
- خارش
- خشکی پوست
- ریزش یا کم پشت شدن موهای دیگر نواحی بدن
معمولا ریزش موی ابرو وضعیت خطرناکی نیست. در این مطلب در مورد علل مختلف و روشهای درمان ریزش ابرو صحبت خواهیم کرد.
دلایل ریزش ابرو
در این بخش به بررسی علل احتمالی ریزش ابرو خواهیم پرداخت.
-
روند طبیعی افزایش سن
بیشتر افراد همزمان با افزایش سن متوجه کاهش حجم و ریزش موهای سر، ابرو، مژه و دیگر نواحی بدن میشوند.
به مرور زمان، بعضی از فولیکولهای مو، تولید مو را متوقف میکنند، و ساقههای مو نازکتر میشوند. همچنین موها، رنگ خود را از دست میدهند و خاکستری یا سفید میشوند. این نوع ریزش مو به عنوان بخشی از فرآیند افزایش سن طبیعی است.
-
عدم تعادل هورمونی
عدم تعادل هورمونهای تیروئید میتواند منجر به ریزش موهای ابرو شود. این وضعیت با شرایط زیر مرتبط است:
- هایپرتیروئیدیسم (پرکاری تیروئید): شرایطی که طی آن بدن بیش از اندازه هورمون تیروئید تولید میکند.
- هیپوتیروئیدیسم (کمکاری تیروئید): شرایطی که در آن بدن به اندازهی کافی هورمون تیروئید نمیسازد.
عدم تعادل هورمون تیروئید (از هر نوعی که باشد) با ریزش موی ابرو مرتبط است. خصوصا در هیپوتیروئیدیسم که فرد متوجه ریزش مو در یک سوم خارجی ابرو (نازکترین قسمت ابرو) میشود.
علائم دیگر اختلالات تیروئید عبارتند از:
- خشکی یا رنگ پریدگی پوست
- ورم گردن (گواتر)
- خشکی، شکنندگی و زبر شدن موها
- خشکی و خارش کف سر
- خشکی، شکنندگی و ضخیم شدن ناخنها
ریزش موی ناشی از تیروئید معمولا موقتی است، و وقتی سطح هورمون تیروئید به وضعیت نرمال برگردد، موها هم حجم معمول خود را باز مییابند.
پزشکان میتوانند برای تعدیل سطح هورمون تیروئید دارو تجویز کنند.
بیشتر بخوانید: وازلین برای پرپشت شدن ابرو خوب است؟
-
بیماریهای خود ایمنی
بیماریهای خود ایمنی زمانی ایجاد میشوند که سیستم ایمنی بدن اشتباها به سلولهای خودی بدن حمله میکند. ممکن است سیستم دفاعی به سلولهای سالمی که به رشد مو کمک میکنند، حمله کند. در اینصورت، ممکن است موها نازک شوند، یا فرد متوجه ریزش موی سکهای شود.
بیماریهای خود ایمنی که میتوانند منجر به ریزش مو شوند، عبارتند از:
- آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقهای: وضعیتی که باعث ریزش سکهای موهای سر و دیگر بخشهای بدن، از جمله ابروها میشود.
- آلوپسی فرونتال فیبروزینگ (FFA): یکی از انواع آلوپسی که معمولا بعد از یائسگی ایجاد میشود؛ در 39% موارد، ریزش موی ابرو، قبل از ریزش موی سر اتفاق میافتد.
- لوپوس اریتماتوی دیسکوئید: یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث زخمهای پوستی، اسکار و ریزش موی صورت و ابرو میشود.
-
بیماریهای پوستی
سلامت پوست برای سلامت موها مهم است. چراکه موها مستقیما از فولیکولهای روی پوست خارج میشوند.
بعضی از بیماریهای پوستی منجر به ظاهر شدن راشهای پوستی زبر و خارشدار میشوند. ممکن است افراد به دنبال التهاب، خشکی، خارش یا سایش ناشی از این وضعیت، موهای ابروی خود را از دست بدهند.
بیماریهای رایج پوستی که میتوانند باعث خارش و ریزش موهای ابرو شوند عبارتند از:
- درماتیت آتوپیک
- پسوریازیس
- درماتیت سبورئیک
-
کمبودهای غذایی
غذایی که افراد میخورند تاثیر قابل توجهی روی سلامت پوست و موی آنها دارد. بدن برای سلامت موها به مواد غذایی مشخصی نیاز دارد.
کمبودهای غذایی زیر میتوانند منجر به ریزش ابروها شوند:
- کمبود اسیدهای چرب: بر اساس یک مطالعه در سال 2017، ممکن است کمبود اسیدهای چرب (که در ماهی، آجیل و مغزها یافت میشود) بتواند منجر به ریزش موهای ابرو شود.
- کمبود بیوتین: نخوردن بیوتین کافی باعث نازک شدن و ریزش موهای بدن میشود. بیوتین یک مکمل محبوب برای رشد موهاست، با اینحال شواهد اندکی از اثربخشی آن حمایت میکنند.
- کمبود زینک: کمبود زینک میتواند منجر به ریزش موها شود. نویسندگان یک مطالعهی مروری میگویند مکملهای زینک در رشد موهای افراد دارای کمبود این مادهی معدنی موثر هستند.
-
عوارض جانبی دارویی
بعضی داروهای خاص باعث ریزش مو میشوند. این عارضهی جانبی روی ریزش ابروها هم تاثیر میگذارد. چنین داروهایی عبارتند از:
- آسیترتین، یک داروی رتینوئیدی که افراد برای درمان بیماریهای پوستی مثل پسوریازیس استفاده میکنند.
- شیمی درمانی، یکی از روشهای درمان سرطان
- والپروئیک اسید، یک داروی ضد تشنج برای درمان حملات صرع و بیماری دوقطبی
-
شرایط ژنتیکی
گرچه رایج نیست، اما شرایط ژنتیکی خاص میتوانند منجر به ریزش موی ابروها شوند. چنین شرایطی عبارتند از:
- اکتودرمال دیسپلازی: مجموعه علائمی که روی پوست، مو، ناخن و دندانها تاثیر میگذارند. آنها میتوانند باعث از دست رفتن یا کم شدن موهای ابرو، مژه و سایر قسمتهای بدن هم شوند.
- سندرم نترتون: این وضعیت روی پوست، مو و سیستم ایمنی تاثیر میگذارد. سندرم نترتون میتواند باعث ضعف و شکنندگی موها شود. معمولا این وضعیت از بدو تولد ظاهر میشود.
- دلایل دیگر
دلایل کمتر رایج ریزش ابروها عبارتند از:
- تشعشع
- آمیلوئیدوز
- سارکوئیدوز
- سوختگی شیمیایی
- تریکوتیلومانیا، اختلال کندن موها
- کارسینوم سلول بازال
- عفونت قارچی فولیکول تروپیک
- سرطان سلول سنگفرشی
- سیفلیس
- جذام
بیشتر بخوانید: بهترین مکملهای مراقبت از مو، جلوگیری از ریزش و ضخیم شدن مو
پیشگیری از ریزش ابروها
گاهی اوقات میتوان از ریزش موی ابروها (پیش از ظاهر شدن) جلوگیری کرد.
برای آنکه مطمئن شوید هیچ کمبود غذایی ندارید، با پزشک مشورت کنید و در صورت نیاز آزمایش خون بدهید.
به مقدار کافی گوشت، میوه و سبزی مصرف کنید. روشهای کنترل و مدیریت استرس را یاد بگیرید.
از کندن موهای ابرو، یا استفاده از محصولات شیمیایی (چه روی ابروها، چه در اطراف آنها) خودداری کنید. پیش از آنکه از رنگهای شیمیایی، دکلره، ترتینوئین، هیدروکینون یا گلیکولیک اسید بزنید، ابروها و پوست اطراف آنها را با مقدار وازلین چرب کنید.
روشهای مقابله و درمان
اولین گام برای مقابله با ریزش موی ابرو، مشورت با پزشک برای کشف علت ریزش مو است. در ادامه در مورد روشهای رایج برای درمان ریزش ابرو صحبت خواهیم کرد.
- بیماتوپروست 0.03% موضعی
بیماتوپروست یک درمان موضعی برای رشد مجدد مژههاست که تاییدیه FDA را هم دارد. مطالعات زیادی نشان دادهاند که مالیدن بیماتوپروست، یک مرتبه در روز، نتایج بسیار خوبی به همراه دارد.
یک مطالعه نشان داده است استفادهی مداوم و منظم از بیماتوپروست تاثیر بسیار خوبی در رشد پایدار ابرو داشته است.
عوارض جانبی احتمالی بیماتوپروست عبارتند از:
- درماتیت تماسی
- هایپرپیگمانتاسیون پوست
- خارش پوست
-
کورتیکواستروئیدها
مالیدن پماد یا کرم استروئید میتواند ریزش مو را کُند کند. بنابر اعلام انجمن ملی آلوپسی آره آتا (NAAF)، مطالعات نشان دادهاند در طول مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی، رویش مو تا 25% افزایش مییابد.
افراد میتوانند برای تحریک رشد موها، آمپول کورتیکواستروئیدی تزریق کنند. بیشتر پزشکان برای درمان آلوپسی آره آتا این آمپولها را تجویز میکنند. NAAF میگوید، بیشتر افرد با استفاده از این روش، ظرف 4 هفته متوجه رویش مجدد موهای خود میشوند.
-
ماینوکسیدیل
معمولا افراد برای درمان آلوپسی آره آتا همزمان با کورتیکواستروئید، ماینوکسیدیل هم استفاده میکنند.
کسی که روزی دو مرتبه محلول ماینوکسیدیل 5% میزند، متوجه اثرات اندکی میشود. ممکن است ترکیب آن با کورتیکواستروئید، نتایج بهتری به همراه بیاورد.
-
کاشت یا میکروبلیدینگ ابرو
گزینهی بعدی کاشت یا میکروبلیدینگ ابرو است. این روش کمکی به رویش مجدد موها نمیکند، اما ظاهر ابروها را ضخیم و پرپشت میکند.
تشخیص
پزشکان میتوانند برای تعیین اینکه چرا شخصی دچار ریزش ابرو شده از طیف وسیعی از آزمایشات استفاده کنند.
پزشک ابتدا در مورد علائم، مدت زمان بروز علائم و تاریخچهی خانوادگی ریزش، سوالاتی را مطرح میکند. ممکن است در مورد رژیم غذایی و فاکتورهای اضافیتر هم بپرسد.
تریکوسکوپی هم که در طول آن پزشک موهای ابرو را از نزدیک بررسی میکند، برای تشخیص آلوپسی آره آتا و آلوپسی فرونتال فیبروزینگ موثر است. شکل دقیق موها به پزشک کمک میکند بفهمد فرد آلوپسی دارد یا نه؛ در آلوپسی فرونتال فیبروزینگ، ممکن است پینههای سفید هم دیده شوند.
ممکن است پزشک برای بررسی سطح هورمون تیروئید درخواست آزمایش T3 و T4 خون را بدهد. این آزمایش هرگونه عدم تعادل هورمونی که ممکن است باعث ریزش موهای ابرو شده باشد را مشخص میکند.
چه زمان مراجعه به پزشک ضروری است؟
بهتر است به محض مشاهدهی ریزش ناگهانی یا غیرقابل توجیه موی ابروها (یا دیگر نواحی بدن) به پزشک مراجعه کنید.
پزشک میتواند با بررسی نتایج آزمایشات علت ریزش مو را شناسایی کند و در صورت لزوم بهترین برنامهی درمان را ترتیب دهد.
جمع بندی
دلایل احتمالی زیادی برای ریزش موی ابرو وجود دارد. ممکن است این وضعیت به علت عدم تعادل هورمونی، بیماریهای پوستی، کمبودهای غذایی یا مصرف داروهای خاص رخ داده باشد.
در بسیاری از موارد پس از پیدا کردن علت ریزش مو میتوان برنامهای برای رشد مجدد موها ترتیب داد. درمانهای موضعی و جراحیهای زیبایی به بازگشت مجدد موهای از دست رفته کمک میکنند.
شما میتوانید انواع محصولات مراقبت از مو را به صورت آنلاین از داروخانه آنلاین دارودراگ خریداری و درب منزل تحویل بگیرید.
این مطلب توسط تیم مجله سلامتی دارودراگ تهیه و تنظیم شده است.
انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وبسایت دارودراگ مجاز میباشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.